Pijnstilling tijdens de bevalling

vrouw, moeder van 4 pubers en verloskundige.

Ik vind het leuk om de bezoekers van SamenKramen meer inzicht te geven in de werkzaamheden van een klinisch werkend verloskundige.
Sinds meerdere jaren werk ik als klinisch verloskundige in een ziekenhuis in het oosten van het land. Daarvoor heb ik altijd als verpleegkundige gewerkt op afdeling Verloskunde/kraam.
Ik zou het leuk vinden om u regelmatig een kijkje te gunnen in de keuken van de afdeling verloskunde waar ik werk. Wij doen daar met ons hele team ons best om u een goede bevallingservaring te geven. Bevallen in het ziekenhuis hoeft echt niet een vervelende ervaring te zijn. Ik lees in bladen daar nog wel eens verhalen over. U als cliënt heeft inspraak, u kunt uw wensen aangeven. Op internet zijn standaard voorbeelden van een geboorteplan te vinden. Denk samen na over wat uw wensen zijn, eventueel samen met uw partner, en over wat u prettig (denkt) te vinden en wat niet. Bent u bij de gynaecoloog onder controle, dan kunnen we het geboorteplan samen met u bespreken. In veel ziekenhuizen wordt een gedeelte van de spreekuren door de klinisch verloskundige gedaan. Zij heeft vaak meer tijd als u op controle komt. Er is dan voldoende ruimte om samen met u te kijken naar de mogelijkheden om het u zoveel mogelijk naar de zin te maken.
Laat mij weten waar u graag meer over wilt weten.

Dat was vroeger wel anders!

Ik werkte toen nog als verpleegkundige en beschouwde het als persoonlijk falen, als de vrouw die ik begeleidde pijnstilling nodig had. Er was toen ook erg de sfeer van verontschuldiging vanaf de kant van de barende. Ook zij voelde het als falen, voelde zich een watje. . .

Gelukkig is dit niet meer zo. Barenspijn is een van de heftigste pijnen die er bestaat. En ja, je krijgt er wat moois voor terug, maar het moet niet zo zijn dat de pijn zo overheerst dat de bevalling als traumatisch ervaren wordt.

Er is afgesproken dat iedere zwangere 24 uur per dag recht heeft op pijnstilling. En dat kan van alles zijn, ook afhankelijk van waar je gaat bevallen.

De eerste manieren van pijnstilling zijn een warme kruik, een warm bad of een douche, of een massage. Daarnaast is er Tens. Een apparaatje die je met elektrodes bevestigt aan je onderrug en die een soort stroomstootjes geeft. Geheel onschadelijk voor moeder en kind. Buiten al deze middelen is begeleiding van de barende heel belangrijk!! Als er iemand met je meeleeft een meepuft kan dat echt helpen.

Werkt dit allemaal niet voldoende dan wordt de gang naar het ziekenhuis gemaakt. Ook daar zijn verschillende mogelijkheden. Er is een morfine-achtig preparaat genaamd Pethidine, wat kan helpen. Het haalt de scherpe kantjes van de pijn af. Niet alle ziekenhuizen gebruiken dit tijdens de actieve fase van de bevalling. Waar ik werk wordt het alleen nog gebruikt om bijvoorbeeld een nacht goed te slapen voordat je gaat bevallen, of als je pas 1 cm ontsluiting hebt en de actieve fase dus nog niet aangebroken is, maar jij als zwangere al wel veel pijn hebt.

Steeds meer ziekenhuizen werken met Remifentanil. Een opiaat die via het infuus gegeven wordt, wat dus continu loopt, en daarnaast loopt ook een pompje dat je als barende zelf kan bedienen. Het werkt zeer snel en is ook weer zeer snel uitgewerkt. Je krijgt wel continu een bloeddrukband om je arm en een hoesje om je vinger om het zuurstofgehalte te meten. Sommige vrouwen gaan er namelijk heel oppervlakkig van ademen. Remifentanil werkt maar een uur of 5 echt effectief, en is dus niet geschikt voor langdurig gebruik. En dan is er nog de ruggenprik ofwel de epiduraal. Over het algemeen het meest effectief. Sommige vrouwen zijn geheel pijnvrij, maar anderen voelen echt nog wel veel van de weeën. Hoe het uitpakt is nooit te voorspellen. En er zitten zeker nadelen aan. De kans op een kunstverlossing is iets groter, sommige vrouwen krijgen koorts en je kunt ook hoofdpijn krijgen. Vraag voor je gaat bevallen aan je verloskundige wat de mogelijkheden voor thuis zijn en bezoek een voorlichtingsdag in het ziekenhuis waar je, mogelijk, gaat bevallen om te horen wat daar allemaal kan. Het geeft vaak rust als je weet wat kan.

Dit artikel is speciaal voor SamenKramen geschreven.

Met vriendelijke groet,
Inge Van Wolveren.