Bevallen is een feministische kwestie. En het is de feministische kwestie waar niemand over praat. Dit boek wil dat gesprek aanjagen.
Tijdens het schrijfproces van dit boek heb ik me een aantal maal afgevraagd:
waarom ik?

Mijn Innerlijke Criticus (vertel me nou niet dat jij die niet hebt) zei tegen mij: ‘Milli? Wil je deze beerput echt openen? Praten over bevallen was al hachelijk, en nu wil je de F-bom droppen?! Ben je gek geworden? Dat is letterlijk de slechtste mix van onderwerpen die je kunt kiezen. Ze zullen je op de brandstapel zetten, althans in figuurlijke zin.’

Met mijn Innerlijke Criticus is het lachen geblazen.
Toegegeven, het is niet altijd makkelijk om te praten over bevallen, en het is niet altijd makkelijk om feministische kwesties aan te kaarten. Mensen kunnen zelfs ruziën over wat feminisme nou eigenlijk is, maar voor mij is het simpel: feminisme betekent gewoon opmerken wanneer vrouwen oneerlijk worden behandeld, en daartegen in actie komen. En daar zit het probleem met bevallen.

Te weinig mensen hebben door dat vrouwen er bekaaid vanaf komen, en te weinig mensen komen in actie. We hebben geen oog meer voor de waanzinnige machtsongelijkheid in de bevalkamer, en we zijn op een of andere manier gaan accepteren dat bevallen inherent onprettig en onwaardig is, of zelfs traumatisch, vernederend en gewelddadig. ‘Zo is het nu eenmaal!’ Nou, ik wil dat dit boek je vertelt dat het niet zo hoeft, en als feministen moeten we deze gang van zaken niet langer tolereren. Feminisme hoeft niet ingewikkeld te zijn, en ook niet exclusief. Baren als een feminist betekent niet dat je op een bepaalde manier moet bevallen, net zoals andere zaken – carrière, relaties, ouderschap – aanpakken ‘als een feminist’ geen instant benadering vereist. Je kunt bevallen als een feminist in iedere omgeving en op elke manier, van een vrijwillige keizersnede in een privéziekenhuis tot een vrije bevalling in zee. Het enige dat nodig is, is dat je op een of andere manier afstand hebt genomen van een passieve houding waarbij je bevallen ziet als iets dat je overkomt en waar je geen controle over hebt, en je committeert aan het begrip dat je bij deze ervaring benadeeld zult worden als je niet wakker wordt en zelf achter het stuur gaat zitten.

Het komt hierop neer: neem de leiding, neem het heft in eigen handen, en kies bewust!